Terwijl ik druk zat te brainstormen over de blog van deze week zegt mijn zoontje Kenji van 9 “Waarom schrijf je niet over lol met je knol? Dat mensen ook plezier met hun paard moeten maken en ze niet alleen maar hard moeten laten werken. Je moet die paarden ook laten ontspannen!” Sja.. Dus dat! In de blog van deze week lol met je knol!
In mijn jeugd dacht ik dat het ruig was als mijn pony knettergek deed, behalve dat ik zelf nogal een waaghals was vond ik het ook wel stoer als mensen met hun hand voor hun ogen stonden als ik langs vloog en dus fokte ik mijn pony regelmatig zelf helemaal op. Achteraf denk ik alleen maar ‘arm dier’, wat zal zij zich onbegrepen en gestresst hebben gevoeld op die momenten. Laatst zag ik een meisje die hetzelfde deed, vanuit haar ooghoeken keek ze of ze ieders aandacht had terwijl haar paard alleen maar wanhopiger werd.
Van nature ben ik eigenlijk heel ongeduldig en dus heb ik vroeger menig gevecht gevoerd tijdens het rijden, ongeduld en fanatisme gaan namelijk echt niet hand in hand maar dat besef was er nog niet toen ik een stuk jonger en minder ervaren was. Eindeloos dezelfde oefening opnieuw, een paard over de zeik en een gefrustreerde ruiter ging het natuurlijk nog steeds van geen kant. Ook dat zag ik laatst gebeuren, een paard compleet wit van het schuim en striemen op zijn kont met een gefrustreerde ruiter die dezelfde oefening opnieuw en opnieuw reed.
Doordat ik voornamelijk thuis in m’n eentje train zit ik blijkbaar een beetje in een bubbel en krijg ik normaal niet zoveel mee van de buitenwereld. De leerlingen waar ik mee werk zijn allemaal gepassioneerd en liefdevol bezig met hun paard dus van zo’n momenten schrik ik altijd heel erg. Kenji heeft gelijk! Mensen moeten meer plezier maken met hun paard, meer ontspannen. Natuurlijk mag er ook hard gewerkt worden, dat moeten ze bij mij op stal ook, maar wel met oog voor het paard. Als het nergens toe leidt en alleen maar stress oplevert moet je jezelf afvragen waar je mee bezig bent. Dat zijn namelijk de dingen die onze sport (niet geheel onterecht) een slechte naam geven, alleen komt het op het bord van de verkeerde mensen. Mensen die hun paard wél goed managen en er alles aan doen om hun kostbare dier een fitte happy athlete te laten zijn.
Het is dus niet ruig als je paard knettergek is, het is pas ruig als je een paard kunt motiveren om vol vertrouwen met jou samen te werken. Ik ben pas echt onder de indruk als je harmonieus kunt worden met je paard, ongeacht in welke discipline je rijdt. Als je een paard gretig weet te maken, gretig om te werken voor jou. En dat dat niet vanzelf komt aanwaaien besef ik ook, het is hard werken maar dat kan op veel verschillende manieren, laten we dat vooral beseffen!
Liefs Solvej
0 reacties