Je kent het misschien wel, je paard barst van de spanning en je hebt het gevoel op een tijdbom te zitten. Uit angst hou je de teugels goed eraan en je been voor de zekerheid maar even niet aan de buik. Logisch bedacht maar wat leert je paard hiervan? Vorige week schreef ik al over het leermoment van je paard, in de Fair Play blog van deze week ga ik daar op in met een herkenbare situatie uit de praktijk!
Nog even opfrissen na de blog van vorige week (lees hier terug). Een paard leert door actie-reactie. Als de reactie hem iets positiefs oplevert zal hij de actie nog een keer willen uitvoeren. Denk maar aan een hond die een pootje geeft en daar een koekje voor krijgt, de volgende keer geeft hij weer een pootje in de hoop dat hij dat koekje opnieuw krijgt.
In de africhting maken we daar gebruik van. We praten met ons paard door onze lichaamstaal en hulpen, we vragen iets door middel van druk en bij de goede reactie halen we de druk weg. Vraag – Antwoord. Dan ben je heel bewust bezig en meestal gaat dat dan goed, maar wat op al die momenten dat we onbewust verkeerde, teveel of tegenstrijdige hulpen geven? Wat leert je paard daarvan? Deze week de actie-reactie die ontstaat bij spanning.
Bommetje!
Je paard is erg opgefokt en je wilt graag heel blijven dus hou je de rem aangetrokken en je been op veilige afstand. Nu maar hopen dat hij snel zijn spanning kwijt is.
Vraag jezelf eens af wat je met jouw reactie vertelt aan je paard. Wat bedoel je nu eigenlijk met jouw hulpen? Kan je paard daar iets mee? Past dat bij zijn behoefte op dat moment? Is het belangrijker om je wil op te leggen of samen tot een oplossing te komen?
Trekken aan de teugels doet een paar dingen met je paard; ten eerste trek je in zijn mond waardoor je paard van de pijn af wilt en zijn hoofd naar achter drukt. Daardoor komen de nek, hals, borst- en ruggenwervels allemaal in een nauwe, geforceerde en slechte positie. Je paard ervaart daardoor nóg meer stress, lichamelijk en geestelijk.
Door je been weg te steken ga je zelf verkrampt zitten en laat je je paard eigenlijk in de steek. In een ontspannen situatie heb je hem namelijk niet uitgelegd wat been wegsteken inhoudt, welke hulp dat is en welke reactie daarbij hoort. Niet begrijpen wat jij wilt en hem ook niet de kans geven het op te lossen op een manier die hém het beste lijkt (vluchten) maakt hem nog onzekerder en gestresster.
Je paard heeft nu dus geleerd dat niet alleen zijn omgeving niet te vertrouwen is maar wordt ook nog nerveus (onzeker, boos, bang) van jouw gedrag.. Oei.
Hoe dan?!
Zeg je paard wat je wél wilt! En mijn ervaring is dat het het beste werkt wanneer je dat al doet in een ontspannen situatie zodat je paard ook echt met zijn verstand erbij is en er echt iets van leert. Als hij in een ideale situatie al niet begrijpt wat je wilt dan reageert hij zeker niet goed bij spanning. Leer je paard dat ontspannen de beste optie is om van iets engs af te komen en met stress of werkdruk om te gaan. Dat kan met grondwerk (daar snel meer over!) maar ook onder het zadel kan dat met bijvoorbeeld wachtoefeningen.
Laat je paard halthouden en blijf zo ontspannen mogelijk zitten, je benen gewoon ontspannen aan je paard en een ontspannen contactteugel. Grijp alleen in als het écht nodig is en niet ‘voor het geval dat’, geef je paard het voordeel van de twijfel. Kruipt je paard achterwaarts dan geef je rustig een voorwaartse hulp en ga je opnieuw halthouden (vaak is bij spanning een stemhulp al genoeg). Blijft hij juist vooruit drammen dan zet je hem eventueel een paar passen achterwaarts maar probeer vooral zo rustig en stil mogelijk te wachten en ‘net doen alsof je gek bent’ tot je paard uiteindelijk ontspant. Op het moment dat je een teken van ontspanning krijgt (onderhals ontspant en zakt , proesten of rustig knabbelen op het bit) beloon je met je stem, open je in je hand en been en rij je rustig voorwaarts (liefst uit die enge hoek weg om de spanning echt te laten afvloeien). Herhaal dat tot je paard steeds sneller en uiteindelijk direct gaat ontspannen. Zo leert hij dat hij niet alleen zijn spanning maar ook zijn omgeving in de hand kan houden.
Ook kan het helpen om juist even lekker te gaan galopperen. Eventueel in verlichte zit! Die springruiters zijn zo gek nog niet hoor 😉 Hou je been aan je paard en een ontspannen contactteugel. Rij lekker voorwaarts tot het punt dat je paard ontspant, haal dan de druk van je been af, open je vingers en laat hem rustig terug komen. Doordat je paard naar voren mag heeft hij minder neiging om te vluchten en de voorwaartse beweging zorgt ervoor dat hij kan ontspannen in zijn spieren en tussen de oren! Op deze manier los je het van achter naar voor op en komt de energie tussen je been en hand waardoor de energie controleerbaar wordt.
Pas je plan dus aan aan je paard en niet je paard aan je plan! Wedden dat het veel sneller gaat als jullie op één lijn zitten en elkaar echt begrijpen!
P.s Heb jij nog een probleem waar je niet uit komt? Het lijkt me een leuke uitdaging om te helpen zoeken naar een oplossing! Laat een berichtje achter (dat mag ook privé) met je probleem en wie weet!
Liefs Solvej
0 reacties