Paardrijden lijkt een individuele sport maar we hebben een onmisbare teamgenoot, ons paard! Zodra je een doel hebt met je paard is het wel handig dat hij ook snapt en aankan wat je van plan bent. Om je doel te bereiken moet je je paard dus uitleggen wat je stap voor stap van hem verlangt. Eigenlijk ben jij de leraar van je paard. Hoe duidelijk ben jij in je uitleg?
Om een paard iets te leren moet je hem motiveren met jou samen te werken. Als hij echt niet wilt dan gebeurt het ook niet, de kunst is dus om je paard te motiveren wél te willen. Gelukkig zijn de meeste paarden van nature werkwillig, net als een Herdershond hebben ze een flinke ‘will to please’. Een jong paard is onbevangen en wilt het eigenlijk altijd goed doen. De paarden die wij tegenkomen die echt niet willen die mankeren vaak iets of hebben verkeerde dingen geleerd, zelden dat een jong paard geen werklust heeft. Verliest een paard dus zijn natuurlijke instelling dan komt dat door ons als ruiter of omdat hij ergens last van heeft.
Een goede leraar leren zijn
Als het niet lukt dan is het aan ons om die werklust terug te vinden. Wij moeten leren een goede leraar voor ons paard te zijn. Een goede leraar begrijpt waarom zijn leerling op een bepaalde manier reageert, leert de leerling begrijpen wat de bedoeling is en kan uitleggen hoe het wél moet als er iets mis gaat. En misschien wel het allerbelangrijkste; een goede leraar kan zijn leerling motiveren om samen doelen te bereiken en plezier te krijgen in het leren. Als je er vanuit gaat dat jij de leraar van je paard bent, hoe goed ben je dan?
Hij doet ’t niet!
Wanneer je er vanuit gaat dat je een dwarse leerling hebt die gewoon geen zin heeft wordt het een lastig verhaal. Want hoe ga je dat oplossen dan?
Het helpt beter als je jezelf afvraagt wáárom hij geen zin heeft? Misschien heeft hij wel pijn als hij zijn achterhand meer onder zijn lichaam moet plaatsen of als hij meer naar rechts moet buigen? Of misschien is je uitleg niet helemaal goed? Als jij rechter stelling vraagt maar per ongeluk je linkerhand erg strak houdt dan is het eigenlijk logisch dat hij niet op de goede manier reageert toch? Maar het kan ook zijn dat je het nu wel goed doet maar hij in het verleden al geleerd heeft anders te reageren. Als je altijd elke pas aangedreven hebt dan blijft hij waarschijnlijk niet spontaan op één hele zachte beenhulp voorwaarts lopen.
De lesmethode aanpassen
Als je leerling niet begrijpt of kan verwerken wat je wilt overbrengen dan leert hij niks. Gefrustreerd raken of je leerling de schuld geven heeft dus geen zin want daar gaat het niet beter door. Wij als ruiter moeten leren begrijpen waarom een paard reageert op een bepaalde manier en hoe je daar het beste mee om kunt gaan. Als je zelf nog niet genoeg ervaring hebt is het dus belangrijk een eigen leraar (instructeur) te hebben die je kan uitleggen waarom er dingen mis gaan en hoe je dat op kan lossen. Iemand die die ervaring wel al heeft.
Misschien moet je de lesmethode wel aanpassen? Als je steeds doet wat je deed dan krijg je ook wat je kreeg. Gaat het mis dan heeft het geen zin om dezelfde fout te blijven herhalen. Af en toe moet je als ruiter best creatief zijn. Een paard dat niet genoeg voorwaarts denkt kun je bijvoorbeeld meestal heel goed motiveren door hem tijdens een buitenrit eens lekker te laten gaan of een sprongetje mee te maken.
Voor één probleem zijn altijd meerdere oplossingen, het belangrijkste is om te leren luisteren naar wat je paard nodig heeft. Motiveer je paard om samen met jou te leren!
Liefs Solvej
0 reacties