Zadelmak maken (deel 1)

Bij het zadelmak maken begint het hele rijden, het paard leert in razend tempo veel over zijn toekomstige partner; de mens. Alles wat goed of fout gaat in het zadelmak maken heeft invloed op de manier hoe paarden omgaan met de dingen die wij van ze vragen en dus kan het maar beter zo goed mogelijk gebeuren. Omdat het te uitgebreid is om in één blog te proppen schrijf ik de komende weken een reeks Fair Play blogs over onze manier van zadelmak maken.

Er zijn vele wegen naar Rome en ik wil dus zeker niet zeggen dat onze manier de enige goede is, laat ik dat voorop stellen. Daarbij blijft het een eindeloze ontdekkingstocht waarbij we van elk paard weer iets opsteken, maar ook door om ons heen te kijken steeds weer nieuwe dingen uitproberen en leren. Elk jaar opnieuw denk ik “Had ik dat toen maar geweten of zo aangepakt”.

Meer dan alleen maar goed zitten blijven

Vaak wordt gedacht dat wanneer je stoer genoeg bent en goed in het zadel plakt, je ook wel goed zadelmak kunt maken maar er komt veel meer bij kijken dan alleen goed zitten blijven. Juist doordat alle paarden weer een ander karakter hebben of andere dingen aangeleerd en meegemaakt hebben moet je steeds weer aanvoelen wat het beste werkt. Het is dus heel belangrijk flexibel en creatief te kunnen zijn. Naast die eigenschappen moet je ook over een flinke dosis geduld beschikken en inzicht in het paard hebben.

Zuinig zijn

Een jong paard is kwetsbaar en op het moment dat je gaat belasten op een manier dat het lijf en zijn psyche nog niet gewend zijn moet je daar wel zuinig mee om kunnen gaan. Pezen en spieren moeten de tijd krijgen om te ontwikkelen, gewrichten mogen niet overbelast worden en het hoofd moet het ook kunnen verwerken. Net als bij kleine kinderen zijn de eerste paar jaar bepalend in de vorming van het karakter en de manier van reageren op (spannende) situaties.

Wij werken daarom altijd vanuit vertrouwen en in het tempo van het paard. Merken we dat het nodig is dan maken ook een pas op de plaats, lopen ze wat achterstand op dan halen ze dat vrijwel altijd weer in zodra ze wel sterk of verstandig genoeg zijn. Als je ervan uitgaat dat een paard het graag goed wilt doen en je zijn beleving probeert te begrijpen denk ik dat je veel meer bereikt of in ieder geval op een prettigere manier. Natuurlijk moeten ze wel gewoon aan het werk want van niks doen worden ze ook niet sterker of wijzer maar zodra je merkt dat het paard minder graag voor je wilt gaan werken of minder fijn gaat lopen dan is het tijd om goed na te denken over wat er beter kan.

Groen als gras

Wij krijgen paarden vaak zo groen als gras binnen. Andere paarden hebben al een stukje voorbereiding gehad. Het ligt er heel erg aan hoe goed die voorbereiding is geweest wat ik fijner vind. Persoonlijk heb ik ze liever half wild dan verpest aan de hand. Corrigeren duurt altijd langer dan aanleren. Paarden zijn net als mensen gewoontedieren en er is haast niks moeilijkers dan een gewoonte afleren. Denk maar aan stoppen met roken of het voornemen minder te gaan snoepen 😉

Aan de hand

We hakken het zadelmak maken in allemaal kleine stukjes. Met alle paarden beginnen we daarom bij het netjes meelopen aan de hand. Wij gebruiken een touwhalster en lange lijn zodat je heel precies kunt inwerken en het paard sneller respect heeft voor je hulpen op de grond. In het lopen aan de hand wil ik dat alle paarden netjes schuinachter me lopen en als ik stop moeten zij ook stoppen, als ik loop moeten ze meelopen in het tempo dat ik loop. Zo voorkom je ongelukken en leren ze dat ze niet in je moeten kruipen of je omver lopen maar zelf de rust en beheersing over hun instinct houden.

Je houding is daarbij erg belangrijk, een paard probeert jou te begrijpen door je lichaamstaal te lezen. Wat je vraagt en wat je uitstraalt moeten dus wel op één lijn zitten. Schreeuw jij tegen je paard maar heb je daarbij een onzekere houding dan reageert hij toch op je houding want schreeuwen is een reactie uit wanhoop van de mens en dat begrijpt een paard niet. Andersom kun je zonder iets te zeggen toch gezag uitstralen. Je lichaamstaal is dus alles bepalend!

De volgende stap is het kunnen aanraken zonder problemen. Je paard moet leren aanrakingen te accepteren om het rustig te kunnen poetsen, wassen, bekappen, behandelen door een dierenarts maar ook als voorbereiding op het rijden. Iets wat voor een vluchtdier heel onnatuurlijk is en in het begin meestal stress oplevert. Een paard denkt niet als een mens maar reageert instinctief en met aangeleerd gedrag. In eerste instantie zal een paard dus instinctief willen vluchten, vechten of vriezen. Wij leren ze nog een vierde optie: ontspannen!

Foto: Kimberly Duchateau Photography

Maar daar volgende week meer over!

Liefs Solvej