Eigenlijk is been de oplossing voor de meeste problemen tijdens het rijden. Heel simpel in theorie maar wat het zo moeilijk maakt in de praktijk is om daar onafhankelijk bij te blijven zitten zodat je hulpen precies goed en precies genoeg gemaakt kunnen worden zonder dat de rest van je lichaam vrolijk meedoet.
We kennen dat allemaal wel; gebruik je je benen dan gaan je rug, schouders en armen ook opeens allemaal hun eigen leven leiden, ontspan je je armen dan doen je benen opeens ook niks meer. Dat is ook wat paardrijden zo lastig maakt, vaak weten we wel wat we willen en hoe we dat willen maar doet ons lichaam gewoon niet wat de bedoeling is. We willen allemaal fijn kunnen rijden maar om daar te komen kost bloed, zweet en tranen.
Geen enkele ruiter is geboren met een onafhankelijke zit. Natuurlijk is de ene ruiter getaleneerder dan de ander, sommige mensen lijken vanzelf perfect in balans op hun paard te kunnen zitten terwijl andere ruiters elke dag vechten met hun lijf om goed te kunnen zitten. Met mijn kleine lijf (1.59m), holle rug, scheef bekken en een natuurlijk gevoel om buiten de maat te zitten kost onafhankelijk zitten mij elke dag weer opnieuw heel veel moeite. Zo ziet het misschien niet uit maar dat komt door elke dag en op elk paard heel geconcentreerd en gediciplineerd daaraan te werken. Want pas op het moment dat je je lichaam goed genoeg onder controle en in balans hebt kun je goede hulpen maken en pas als je goede hulpen maakt kan je paard goed begrijpen én uitvoeren wat je vraagt.
Heb je aanleuning of balans problemen dan zit de oplossing vrijwel altijd in je been maar het is voor veel ruiters heel lastig om je kuiten er goed bij te houden als je ondertussen uit het zadel wordt gewipt of getrokken door een scheef of strak paard. Probleem is alleen dat je paard geen flauw benul heeft van jouw doelen en dus echt niet op een dag wakker wordt met het idee “Vanaf vandaag ga ik mooi bergopwaarts over de rug naar de hand toe lopen”. Hoe lastig het dus is, de oplossing begin eerst bij onszelf. Wij moeten zo goed in balans en met de beweging mee leren zitten dat we ons paard niet storen maar ook onze hulpen heel duidelijk en precies genoeg gedoseerd kunnen geven.
Als dat lukt dan kun je al die problemen die je tegenkomt met je been en gevoel gaan oplossen en wordt je paard vanzelf weer zachter waardoor jij weer makkelijker kan zitten en beter kan communiceren in je hulpen.
De volgende keer dat je dus de masseur voor je paard laat komen, ga dan zelf ook meteen even (tip: I Go Support voor ruiter én paard). En als je wilt dat je paard bil- en buikspieren krijgt, dan zelf ook zorgen voor goede rompspieren. Als je vitamientjes koopt omdat je paard fit moet zijn, dan zelf ook even. Wees minstens zo fit en los door je lichaam als dat je van je paard verlangt, dan krijg je vanzelf ook meer begrip voor je paard wanneer hij het even moeilijk heeft. En tot die tijd heeft Fair Play heel fijne rijbroeken met silliconen grip 😉
Liefs Solvej
0 reacties