Foto: Kimberly Duchateau Photography
Laat ik voorop stellen dat ik als vegetarische paardenknuffelaar het geweldig vind dat zoveel mensen zich het welzijn van dieren aantrekken. Maar hoe je het ook doet, het is eigenlijk nooit goed. We leven in Nederland hutje-mutje en als je het voor de één goed doet, heeft de ander er een probleem mee.

Nadat onze doodgeknuffelde paarden als slaven werden neergezet door een groepje extremisten wordt er nu weer het zwart-witte beeld geschetst dat paarden massaal staan te vereenzamen in de wei. Persoonlijk vrees ik dat als dierenactivisten -ondanks hun beste bedoelingen- zo doorgaan, ze deze vereenzaming langzaam maar zeker in de hand werken. Want waar gaan we met al onze gedomesticeerde paarden naar toe als ze deze hype doorzetten? In de Oostvaarderplassen is weer plek vrij gekomen maar de praktijk heeft bewezen dat paarden natuurlijk houden in Nederland helemaal niet mogelijk is.

Paard natuurlijk bestaat niet meer!

En daar gaat het mis. Paard natuurlijk bestaat simpelweg niet meer, niet in onze Westerse wereld in ieder geval. Het is hier zo verstedelijkt en vol met mensen dat er helemaal geen ruimte is voor wilde kuddes paarden die rondtrekken op zoek naar voer en vluchten voor wilde wolven. Want ook de terugkeer van de wolf roept bij verschillende groepen mensen een boel weerstand op.

Tijdens de Oostvaarderplassen discussie waren we het massaal met elkaar eens dat wanneer je er een hek omheen plaatst, je verplicht bent voor de verzorging. Maar hoeveel mensen zouden in werkelijkheid nog voor hun dieren zorgen als ze er verder geen plezier uit mogen halen?

Goed betaalde baan

Er zijn mensen die genoegen nemen met knuffelen, poetsen en eventueel wat grondwerk. Buiten dat dit dus ook absoluut niet natuurlijk is voor een paard is het fijn dat die mensen er zijn. Dat ze bereid zijn veel geld, tijd en energie te steken in een dier zonder erop te willen rijden. Maar ze zijn in de minderheid en ook al dromen mensen van een ideale wereld vol regenbogen, vlinders en vrede is de werkelijkheid helaas anders. Persoonlijk vind ik grondwerk echt heel leuk, maar het rijden ook en ondanks dat paarden bij ons gewoon van hun oude dag mogen genieten zou ik echt niet al dat geld, tijd en energie blijven investeren in onze stal als ik niet meer mocht rijden. En met mij de meerderheid. Die 4 uurtjes in de week onder het zadel en die 2 uurtjes aan de hand ten opzichte van op de wei lekker eten, slapen, rollen en spelen (ook als ze individueel op de wei staan!) kun je echt niet vergelijken met slavernij. Als we paarden dan toch vergelijken met mensen dan is dat werken voor de kost in een heel goed betaalde baan met een betere cao dan menig hardwerkende Nederlander.

Slavernij is helemaal niet erg?!

Sterker nog, als je dat vergelijkt met slavernij dan mag je jezelf wat mij betreft echt heel erg gaan schamen omdat je al die mensen die als slaven onder de meest erbarmelijke omstandigheden gedwongen worden arbeid te doen die hun lichaam en geest amper of niet aankan, totaal niet serieus neemt. Dan zeg je eigenlijk tegen die mensen dat slavernij helemaal niet zo erg is, dat ze maar een paar uurtjes per week inspanning hoeven te leveren en verder mogen genieten van een boel liefde, goed eten, pedicure, massages en een schone leefomgeving.

Nu ken ik persoonlijk gelukkig geen slaven maar toen ik van de week met de kruiwagen de mest uit de wei schepte liep een van de oudjes bij ons op stal me constant achterna zodat ze kon genieten van het gekriebel door haar manen. Toen bedacht ik dat een slaaf waarschijnlijk niet zo gek is op zijn beul.. En terwijl ze van haar in water geweekte senioren papje genoot omdat ze geen tanden meer heeft, bedacht ik dat ze waarschijnlijk allang een langzame, pijnlijke hongerdood had gestorven als ze nooit bereden had mogen worden en écht paard-natuurlijk werd gehouden.

Kortom, dierenleed praat ik absoluut niet goed en er is altijd ruimte voor verbetering maar hoe fijn zou het zijn als we even iets beter stilstaan bij de (realistische) gevolgen op de lange termijn voor we massaal een hetze tegen elkaar beginnen.

Of zullen we onze katten en honden dan ook maar massaal vrij laten, al die arme dieren die tegen hun zin aan de riem lopen en verplicht moeten knuffelen? Alle hamsters, konijnen, cavia’s, baardagamen, vissen, spinnen en slangen uit hun kooitje en hup naar buiten. Benieuwd wat een feest dat zou worden als we ze weer echt natuurlijk gaan houden in onze verstedelijkte omgeving!

Liefs Solvej


6 reacties

Helena Visser · 19 september 2019 op 19:34

Je kan ook zo denken: paarden zijn geboren atleten, kuddedieren die heel veel uren moeten grazen en lopen, in een groep soortgenoten. Als je een paard wil hebben is het je plicht je paard de mogelijkheid te geven die basisbehoefte van beweging in de kudde te gunnen, niet af en toe een uurtje maar altijd. Gezonde voeding hoort daar ook bij. Paarden horen dus niet op stal en krachtvoer is niet gezond. Dekens, ijzers, bitgebruik, paarden hebben er niks aan, het is allemaal gedoe voor mensen die graag op paarden rijden, paarden gebruiken dus. Zo’n paard vraagt nergens om, wil alleen maar zijn normale aangeboren gedrag kunnen verwezenlijken. Paarden zijn genetisch echt niet anders dan de ”wilde” paarden op deze wereld. De basis fok je er niet zo snel uit, zo leert de wetenschap van de genetica. Honden horen niet in kooitjes, katten niet en paarden ook niet. Wat al die andere dieren betreft: die horen net zo min in een kooitje. Mensen willen zelf ook graag vrijheid, waar komt dat idee dat al die dieren mogen opgesloten voor het plezier van mensen vandaan? Hond en kat slapen nog veel maar het leven van paarden gaat ’s nachts gewoon door, en ze zien uitstekend in het donker. Geef die prachtige grote atleten de kans een goed leven te leiden: met soortgenoten, gezonde voeding en goed bekapte hoeven. Dan kan je af en toe meeliften op hun rug, zonder probleem

    solvej · 19 september 2019 op 21:05

    Bedankt voor je reactie! Altijd goed om het gesprek met elkaar aan te gaan.

    Volgens mij zijn we het meer met elkaar eens dan je denkt 😉 Onze paarden komen het hele jaar door zoveel mogelijk op de wei en mijn subtop paard zelfs dag en nacht. Ze hebben allemaal sociaal contact onderling, we hebben de meest uiteenlopende soorten voer zodat ze allemaal kunnen eten wat het beste bij ze past. De dierenarts komt een paar keer per jaar preventief voor een check, maandelijks worden ze gemasseerd. We doen heel hard ons best te trainen op een manier dat het paard het begrijpt, gemotiveerd raakt en zelfvertrouwen krijgt. Etc. Etc.
    En ja een deel van onze paarden heeft ijzers en ik rij ook met bit (of zonder als ze daar fijner op zijn). Mijn paarden happen uit zichzelf naar het bit als ik het hoofdstel pak dus schijnbaar is het meer een menselijke emotie dan dat ze er zelf zo’n probleem mee hebben.

    Helaas hebben nog niet alle paarden het zo goed en er is altijd ruimte voor verbetering. Máár ik ben wel realistisch genoeg dat die moeite door de meerderheid echt niet gedaan wordt als we niet zouden mogen rijden. En alle paarden in een kudde is helemaal niet haalbaar. Er is gewoonweg te weinig grond om de circa 450.000 paarden in Nederland allemaal in kuddes te plaatsen die groot genoeg zijn om ze veiligheid en voldoende voedsel te bieden. Daarbij spelen financiën en bureaucratie een heel belangrijke rol.

    Ook is mijn ervaring dat op de betere sportstallen het management en weidegang echt veel beter is dan veel mensen denken. Toch zijn zij het grootste doelwit..

    Een paard heeft trouwens wel degelijk een dag- en nachtritme. Ooit ’s nachts bij je paarden gekeken? De doorsnee nacht van een paard bestaat uit grazen, staand dommelen en korte periodes van diepe slaap op de zij. Op stal of op de wei, dat maakt weinig verschil. De paarden die bij ons ’s nachts buiten staan zoeken meestal de schuilstal op.

Skye · 19 september 2019 op 22:31

Unpopular opinion misschien, maar ik zeg – je hebt hoogstwaarschijnlijk gelijk. Vooral BE en NL zijn gewoon zo verstedelijkt en alles is proppesvol gebouwd. Het is misschien een realiteit die weinig mensen onder ogen zien, maar zonder dat rijden of koetsen is het ook niet enkel óns plezier dat soms op de back burner komt te staan. Ook dat van het paard. Wat is nu eigenlijk leuker? De hele dag op zo’n postzegelweide, met Paddock Paradise of zonder, of af en toe eens de wijde wereld intrekken? Wat ik wel toegeef is dat veel topruiters het nut van buitenritten en lange tochten niet lijken in te zien, volgens mij is 24/7 piste niet veel beter dan die postzegelweide. Desondanks, mits goede training (en die hoeft heus niet altijd +R te zijn, -R op een correcte manier is geen mishandeling) hebben veel paarden zo’n plezier in het werk. Soms moet ík mezelf uit bed sleuren om iets te gaan doen met mijn paarden, of ze beginnen op elkaar te meppen in de weide uit frustratie. Alle ‘argumenten’ die beginnen met “Het is juist want we hebben het altijd zo gedaan” mogen van mij ook een tragische dood sterven, maar relativeren is een vak apart voor beide extremen. What do you know, het is haast alsof het extremen zijn…

    solvej · 19 september 2019 op 23:02

    Bedankt voor je reactie! Altijd fijn om verschillende meningen te lezen!

    Gelukkig is er wel steeds meer bewustwording over de training en psyche van het paard. Ook in de internationale topsport. Als groot voorbeeld de paarden bij Carl Hester en Charlotte Dujardin, die rijden heel veel buiten. Gelukkig zijn zij niet de enige!
    Er is dan ook altijd ruimte voor verbetering en het is goed elkaar scherp te houden maar inderdaad wel met een nuchtere blik!

Lizanne · 19 september 2019 op 22:46

Klopt- we zijn het er (bijna) allemaal over eens dat als je er een hek omheen zet, je ook de zorg ervoor moet dragen. Wel de juiste.

Zet je een hond of kat 20 uur in een bench, om er een uurtje mee te wandelen en 3 uur in de woonkamer te laten lopen; staat minimaal driekwart van Nederland op zijn achterste poten. Terecht!

Staat een paard 20 uur op stal, krijg je echt niet dezelfde reactie. We lijken te denken dat paarden het fijn vinden, lekker met dik stro binnen staan. Realiteit is dat dat niet zo is. We vermensenlijken het, denken dat die deken lekker warm is bij 10 graden, terwijl een paard zich tot -5 met een eigen vachtje heerlijk voelen (zieken, ouderen en uitzonderingen daargelaten).

Maar datzelfde vermenselijken gaat dan niet op een logische manier door. Wij vinden het ook niet fijn om 20 uur op onze slaapkamer opgesloten te zitten, een paar uurtjes rond te wandelen en een uurtje iets te moeten doen.

Die logica ontgaat me dan.

Nee, zo zwart-wit is het niet. Gelukkig niet. Maar er is zeker weten heel, heel veel te verbeteren. En die minderheid, dat is geen handje vol. Niet meer. En dat word gelukkig steeds minder minderheid.

    solvej · 19 september 2019 op 23:00

    Dankjewel voor je reactie! Eigenlijk ben ik het helemaal met je eens hoor en gelukkig is er steeds meer bewustwording over weidegang. Ook op sportstallen hoor! Waar 20 jaar geleden per uitzondering een Grand Prix paard weidegang kreeg is dat nu eigenlijk heel normaal. Dat juist die doelgroep door activisten wordt aangepakt stoort me dan ook.

    De minderheid waar ik over spreek zijn de mensen die top zorg aan hun paard bieden zonder de behoefte om erop te rijden. Een handjevol noem ik het ook niet maar een minderheid is het zeker!

Geef een antwoord

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.