Foto: Kimberly Duchateau Photography
Niet-paardenmensen begrijpen er soms maar weinig van “Heb je na 22 jaar nu nog steeds zoveel les nodig? Kun je het nu nog niet?” In deze Fair Play blog vertel ik jullie over mijn ‘aha-erlebnis’, waardoor weer even goed duidelijk werd dat we elke dag blijven leren en waarom dat zo belangrijk is.
Als je net leert rijden ben je nog onbevangen, je doet wat je instructeur je vertelt en daar heb je het zo druk mee dat je geen tijd meer hebt om over andere dingen na te denken. Je bent blij dat je blijft zitten en enigzins een stuur hebt. Na verloop van tijd leer je beter rijden en krijg je wel de tijd om na te denken, maar dan gaat het vaak mis 😜
Je weet welk beeld je wilt en je had dat het liefst gister nog voor elkaar. Dus ongemerkt ga je wat extra hulpen toevoegen. Een beetje mee duwen met je zit, een beetje helpen met die hand, blijven drijven om geen tempo te verliezen en voor je het weet heeft niet je hele paard een trucendoos ontwikkeld maar heb je dat zelf! Ongemerkt ben je zo creatief geworden in je rijden dat je paard er maar het beste van moet maken als hij 5 verschillende en soms tegenstrijdige signalen moet verwerken. En dan luistert hij ook nog niet! Stom paard! 😉
In theorie weten we vaak wel hoe het hoort maar dan blijkt dat we -allemaal op ons eigen niveau- toch al gauw dezelfde fouten maken. In mijn geval duwde ik ongemerkt mijn handen naar buiten waardoor ik de lengtebuiging om mijn been alleen maar slechter maakte. Een probleem wat ik veel zie gebeuren bij ruiters en waar ik dus ook erg op hamer. Op het moment dat het paard buiging en balans verliest en daardoor tegen of zelfs door het binnenbeen loopt dan lossen we dat al snel op met onze handen in plaats van ons binnenbeen. En ondanks dat ik er elke dag zo mee bezig ben maakte ik zelf toch ook weer die fout zodra het moeilijk werd in de pirouettes. Toen ik tot dat besef kwam en weer braaf om mijn binnenbeen ging buigen gingen mijn pirouettes direct veel beter. De Leeuw proestte tevreden omdat hij eindelijk begreep wat ik allemaal van plan was daarboven.
Dan blijkt maar weer hoe belangrijk het is om bewust te blijven van waar we mee bezig zijn. Een paard wilt het echt wel goed doen maar moet wel de kans krijgen om te begrijpen wát we willen en hij moet ook in staat zijn om het uit te kunnen voeren. Niks zo onaardigs als iets verlangen van iemand wat hij niet kan. Daar wordt hij onzeker en gefrustreerd van. Doe dat je paard niet aan!
Blijf dus les nemen want wij zijn nooit uitgeleerd. Wij zijn nooit klaar met groeien en in het belang van ons paard blijven we werken aan manieren om de communicatie steeds beter, duidelijker en vriendelijker te maken..
Liefs Solvej
0 reacties