Als je het niet met elkaar eens bent heb je twee opties; vechten of communiceren. Paardrijden gaat niet om je zin doordrijven, het gaat erom dat je elkaar leert begrijpen en zo samen beter wordt!

Natuurlijk wil je dat je paard reageert op jouw aanwijzingen maar dan moet je paard wel begrijpen wat je precies van hem verlangt en daar gaat het meestal mis. Ruiters straffen hun paard vaak af voor iets wat ze helemaal niet begrepen hebben of nog niet aankunnen maar daar wordt je paard echt niet gemotiveerder van. Uit angst gaat hij misschien wel zijn best doen maar of dat de manier is waarop je je paard iets wilt leren zou je jezelf af moeten vragen.

Als je in een discussie of gevecht met je paard bent beland, stel jezelf dan altijd de vraag waarom je dat gevecht hebt en wat het je oplevert. Ben wel echt kritisch naar jezelf in die waarom-vraag. Je paard de schuld geven is natuurlijk het aller makkelijkste want dan kun jij zonder schuldgevoel je frustratie uiten maar hopelijk besef je diep van binnen dat je het zelf eigenlijk ook anders had kunnen aanpakken.

Geef hem niet zijn zin!

Tenenkrommend vind ik zo’n uitspraak maar helaas hoor je hem nog vaak genoeg. Als je denkt dat je paard die dag wakker is geworden met de gedachte jouw ritje dwars te zitten sla je de plank echt mis. Dat denkvermogen heeft een paard namelijk niet, voor wie daarover twijfelt – het is wetenschappelijk bewezen!

De fout ligt vrijwel altijd bij ons zelf. Ten eerste, zonder ons liep hij niet in de bak maar ten tweede omdat wij via onze zit en hulpen uitleggen wat hij moet doen. Gaat er iets mis dan was onze uitleg niet goed of niet duidelijk genoeg.

Gebruik maken van de situatie

In plaats van te vechten met een paard probeer ik eerst gebruik te maken van de situatie. Springt een paard in galop omdat hij daar makkelijker balans houdt dan in draf dan probeer ik die galop gewoon zo goed mogelijk te maken, daarna is de draf vanzelf fijner. Wil mijn paard overbuigen in zijn hals omdat de lengtebuiging te lastig is, dan drijf ik zijn achterhand ook naar binnen, na een paar passen vindt hij dat zo ongemakkelijk lopen dat hij vanzelf rechter wordt. Verkeerde galop? Geen probleem, dan maak ik die galop zo moeilijk voor hem dat hij vanzelf vraagt of hij alsjeblieft naar die andere galop mag.

Op die manier dwing je je paard niet om iets te doen wat hij lastig vindt maar laat je hem ontdekken dat jouw ding doen de makkelijkste oplossing is. Niet alleen bereik je je doel zo sneller dan wanneer je constant corrigeert maar je raakt ook veel minder snel in een gevecht verzeild.

Vecht niet tegen elkaar maar met elkaar!

Liefs Solvej


0 reacties

Geef een antwoord

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.