Waar werk jij liever voor? Een beloning of omdat je gedwongen wordt? Ik gok die beloning, tenminste ik in ieder geval wel! Mijn rebelse kant kan sowieso niet zo goed tegen dwang, ik doe dingen omdat ik erachter sta en niet omdat iemand me ertoe dwingt, dat hou ik niet lang vol namelijk. Herkenbaar? Waarom dan je paard niet meer belonen?! In de Fair Play blog van deze week schrijf ik waarom ik belonen zo ontzettend belangrijk vind.
Pas geleden was er een discussie of de stemhulp toegestaan moest worden in de ring. Persoonlijk denk ik Ja en Nee.. Enerzijds is de stemhulp de vriendelijkste hulp die je kan geven en reageren paarden echt heel goed op de stem. Anderzijds denk ik dat het subtiele er dan snel vanaf is, ruiters die de hele proef door klikken of misschien zelfs wel mopperen op hun paard. Een gedoogbeleid, zoals nu vaak al gebeurt in de praktijk lijkt me beter. Bij een subtiele aanmoediging of beloning de stemhulp door de vingers zien.
Zelf klets ik mijn paarden suf in de training, misschien zijn ze daarom wel zo braaf 😉 Soms vrees ik echt dat de buren (niet paardenmensen) denken dat ik ze zie vliegen. Behalve dat ik mezelf instructies geef gebruik ik mijn stem relatief veel om de paarden aan te moedigen en te belonen. “Braaaaaf, goed zo! Kom kom! Even door! Ja dat, braaaaf!” Misschien is het een ietwat overdreven gewoonte geworden maar ik zie dat alle paarden er echt goed op reageren en gelukkig kan ik ook gewoon mijn mond dichthouden. Wel zo handig in de ring..
Wanneer je paarden beloont voor een goede reactie worden ze echt enthousiaster. Oortjes ontspannen, er wordt op het bit geknabbeld of geproest en ze zetten nog een tandje bij! Een paard wilt het namelijk echt wel goed doen, maar ze moeten wel weten wat je van ze verlangt én ze moeten het aan kunnen. Als jij alleen maar zegt wat níet goed is, hoe moeten ze dan weten wat wél goed is? Je hoeft ze echt niet bij elke goede overgang om de hals te vliegen van blijdschap maar even jezelf ontspannen en een “braaf” bij een goede reactie doet meer dan je denkt! Een ontspannen paard leert nota bene makkelijker dan een gespannen paard.
Daarbij wordt je er zelf ook relaxter van. Als je op je paard gaat rijden alsof hij de vijand is heb je een hele andere mindset dan wanneer je hem het voordeel van de twijfel geeft, ervan uit gaat dat hij het goed wilt doen en je hem aanmoedigt nog iets meer voor je te willen doen. Bij de hond doen we het ook, pootje = koekje. Doe dat vaak genoeg en je hond gaat vanzelf al enthousiast pootjes geven als hij weet dat dat wat lekkers oplevert. Stel je nou eens voor dat je hem elke keer een schop zou geven als hij het níet deed, zou die dan nog zo blij pootjes geven?
Liefs Solvej
0 reacties