Ik kijk vaak vol verbazing hoe sommige paarden hun eigenaren op de wei zetten. Al dansend en springend met een hengstenketting stevig om hun neus sleuren ze hun gestresste eigenaar richting de wei! In deze Fair Play blog geef ik jullie tips om de rollen weer om te draaien. Want elk paard kan kalm zijn!
Je paard is wat druk en loopt je voorbij, je roept “Ho!” en geeft een ruk aan de lijn. Maar die lastpak luistert weer eens niet en wordt nóg drukker. De volgende keer toch maar een touwtje over de neus maar ook daar is hij blijkbaar snel aan gewend.. Dan maar de hengstenketting, daar zal hij wel naar luisteren! Helaas is die eigenwijze donder ook daar niet heel erg van onder de indruk. Je accepteert maar dat je gewoon een maf paard hebt die niet kan wachten om op de wei te rennen. Dus terwijl je over het zandpad richting wei wordt gesleept roep je gewoon heel hard “Pas op!” zodat er hopelijk geen doden vallen. Fieuw… Je veegt het zweet van je hoofd en ademt een keer goed door. Hij staat er weer op, snel die draad dicht. Dit heb je weer gehad!
“Als je niet leidt, dan wordt je geleid”
Je hebt mensen die van nature leiders zijn en je hebt mensen die van nature meer volgers zijn. Bij paarden is dat niet anders. In de praktijk merk ik dat een leider die moet volgen en een volger die moet leiden daar vaak nerveus van wordt. Dat is buiten zijn comfortzone.
Even twee extremere types uitgelicht;
Wanneer je een dominanter paard -dat gewend is om de boel te beheersen- corrigeert op zijn gedrag dan wordt hij in eerste instantie vaak boos, daarna onzeker. De kunst is om zeker van jezelf te blijven als hij boos wordt en rust en vertrouwen de bieden als hij onzeker wordt. Het doel is namelijk niet om zijn karakter te breken en hem bang te maken maar om hem te leren dat hij niet altijd haantje de voorste hoeft te zijn en dat het oké is om jou als leider en zichzelf als volger te accepteren.
Het volgzame paard krijgt graag aanwijzingen, als iemand hem verteld wat er van hem verlangt wordt dan geeft hem dat rust. Maar op het moment dat de ruiter of eigenaar daar niet goed toe in staat blijkt te zijn en hij gedwongen wordt om zelf beslissingen te gaan maken dan wordt dit type paard vaak nerveus. Hij krijgt er stress van en neemt daarom verkeerde beslissingen die hem nog meer stress opleveren. De kunst bij dit type paard is om duidelijk te zeggen wat je wél wilt en vertrouwen en rust te bieden als hij het goed doet zodat hij meer zelfvertrouwen krijgt en leert met zijn stress om te gaan.
Op het moment dat je als eigenaar over het terrein vliegt met je paard aan de andere kant van de lijn dan gaat er iets structureel mis. Maar hoe los je dat op?
Ga aan de hand oefenen, het liefst met een touwhalster en lange lijn. Met het touwhalster heb je meer te vertellen dan met een gewoon halster en de lange lijn (lead rope of longeerlijn) heb je nodig zodat je genoeg ruimte hebt om je paard langer te laten. Hoe korter en strakker je je paard namelijk wilt houden hoe meer problemen je met hem zult hebben want een paard wilt het gevoel hebben dat hij de ruimte heeft om zich vrij te bewegen. Net als met rijden, daar wil je ook de teugels niet steeds strak vast hoeven te houden, doe je dat wel dan gaat hij terug trekken.
Je hebt je eigen cirkeltje, aura, kringetje of hoe je het ook wilt noemen 😉 Net als je opdringerige overbuurman op een feestje wil je ook je paard niet in dat cirkeltje. Hij hoeft niet in je nek te kruipen, niet alleen omdat dat gevaarlijk is als hij schrikt maar je wilt ook dat je paard op eigen benen loopt – letterlijk en figuurlijk. En hij mag al zeker niet voorbij jouw cirkeltje lopen! Mooi schuin achter jou op een veilige afstand waarbij jij aangeeft waarheen en in welk tempo jullie lopen.
Elke keer dat je paard wél binnen of voorbij je cirkeltje wilt stop je, draai je jezelf om met je neus naar je paard, ga goed rechtop staan en jaag hem met een “shht” geluidje en door te wapperen met je lijn van je af. Net als in het rijden wil je direct reactie anders is je aanwijzing nutteloos. Een gevoelig paard heeft vaak al genoeg aan je dreigendere lichaamshouding terwijl je tegen een minder gevoelig paard flink duidelijk moet zijn. Zelf blijf je staan want je wilt je paard niet leren weg te lopen als je hem benaderd, je wilt hem alleen achterwaarts uit je cirkeltje laten lopen.
Gaat hij terug dan ontspan je en ben je stil. Laat je schouders ontspannen hangen, je paard leest jouw lichaamstaal want dat is zijn manier van communiceren. Loop dan weer in de richting waar je heen ging en herhaal het zo vaak als nodig is. Uiteindelijk wil je langzaam en snel kunnen lopen, kunnen halthouden en zelfs weer weg kunnen draven waarbij je paard geen pas langzamer of harder gaat dan jij.
Oefen dat in een ontspannen situatie en doe niks anders op het moment dat je je paard naar de wei brengt of over het wedstrijdterrein wandelt. Aan de hand is het net zo belangrijk je paard aan de hulpen te hebben als onder het zadel, dat kun je niet los van elkaar zien.
P.s Wedden dat als dit goed lukt, het trailerladen ook makkelijker gaat 😉
Liefs Solvej
0 reacties