Wat kan ik ervan genieten als een paard lekker soepel en makkelijk door zijn lijf beweegt. Vandaag stond ik weer te genieten terwijl ik de paarden op stal zag bewegen aan de longe; spieren die als golfjes door het lijf heen aanspannen en ontspannen, een zacht beeld en tevreden proestende paarden. Daar word ik echt blij van en ik prees mezelf weer eens gelukkig met het feit dat ik dat heb mogen leren van mijn (stief)vader, heel wat uren heeft hij erop gehamerd om me te leren zien hoe een paard beweegt en het los door zijn lijf te laten lopen. In de Fair Play blog van deze week lees je waarom wij voorwaarts neerwaarts zo belangrijk vinden.
Mijn sportarts is ook een ervaren looptrainer en onder andere de romp is een van zijn aandachtsgebieden. Bij elke ruiter is en blijft de rompstabiliteit een groot aandachtspunt. Tijdens mijn vorige afspraak hebben we dan ook uitgebreid gesproken over goed lichaamsgebruik en het is leuk om te zien hoeveel raakvlakken er zijn met de spanning in ons lijf en in dat van ons paard. Veel problemen die gemaakt worden door mensen tijdens oefeningen die worden ook gemaakt bij het paard, meestal door ons toedoen. Simpele oefeningen die niet goed uitgevoerd worden door onkunde of gemakzucht en daardoor niets opleveren of zelfs averechts werken. In de sportschool (en tijdens het paardrijden!) worden bij (rompstabiliteits)oefeningen vaak de grote rug, buik- en beenspieren gebruikt maar de kleine diepe spieren worden overgeslagen terwijl juist die spieren zijn heel belangrijk zijn. Over die spieren heb je weinig tot geen controle maar je lichaam gebruikt die spieren vanzelf als je de grote spieren bewust ontspant maar daar wordt over het algemeen veel te weinig aandacht aan besteedt. Jammer want bij te weinig rompstabiliteit en een verkeerde manier van aanspannen ontstaan uiteindelijk ongemakken of zelfs blessures. Of zoals mijn arts zei “Dat is alsof de Basisschool wordt overgeslagen en er direct naar de Universiteit wordt gegaan.” en dat is precies wat er ook gebeurt bij paarden die wel allerlei trucjes krijgen geleerd maar niet fatsoenlijk op eigen benen in balans voorwaarts neerwaarts kunnen lopen.
In mijn jeugd mocht ik dan ook niet op wedstrijd met een paard voordat ik dat goed genoeg voor elkaar had. Eerst de basis leren en de tijd nemen om dat voor elkaar te krijgen en als het thuis constant goed genoeg was dan mocht ik dat in een proef laten zien. Op dat moment vond ik dat vaak maar vervelend en snapte niet altijd waarom maar vandaag de dag ben ik er maar wat blij mee als ik zie hoe los en soepel alle paarden bij ons op stal bewegen.
Voorwaarts neerwaarts is in het kort uitgelegd de beweging die het paard maakt wanneer het zijn benen actief naar voren onder de massa door beweegt, zijn bovenlijn spieren op een ontspannen manier lang maakt en de hals ontspannen neerwaarts laat vallen met de neus aan of iets voor de loodlijn. Soms wordt voorwaarts neerwaarts verward met halsstrekken waarbij alleen de hals lang wordt gemaakt en het paard meer op de voorhand gaat lopen. Goed voorwaarts neerwaarts gebeurt in horizontaal en verticaal balans met een ronde bovenlijn die een stevig bruggetje vormt in plaats van een holle of strakke bovenlijn waarbij het paard met meer gewicht in zijn voorbenen hangt.
In het voorwaarts neerwaarts ontdek je dan ook of de Skala van Africhting in orde is. Takt, ontspanning, aanleuning, impuls, rechtgerichtheid en (relatieve) verzameling. Als aan één van die punten iets niet deugt dan zie je dat eigenlijk altijd terug in het voorwaarts neerwaarts. Verandert er iets aan ritme, balans, ontspanning, verbinding of tempo dan zijn de basisvoorwaarden op dat moment niet goed genoeg voor elkaar en weet je direct waar je huiswerk zit.
Maar ook wanneer een paard blokkades heeft, dat kan fysiek maar ook mentaal zijn, dan is voorwaarts neerwaarts goed om op terug te vallen, niet persé omdat daar alle blokkades mee opgelost worden maar wel omdat het paard gaat ontspannen en vanuit die ontspanning het mogelijk wordt problemen op te lossen en dingen aan te leren. Ook paarden die gestresst zijn hebben er vaak veel baat bij om een tijdje voorwaarts neerwaarts te ontspannen om op die manier strakke spieren los te laten, minder adrenaline aan te maken en weer open te staan voor wat wij van ze verlangen.
Het gaat dus vooral om de ontspanning en zo moet het dan ook aanvoelen. Als het niet ‘met twee vingers in de neus’ kan dan is er nog werk aan de winkel. Forceren heeft geen zin, oefenen wel!
Liefs Solvej
0 reacties